Saturday 18 June 2011

Λιουμπλιάνα

Η Λιουμπλιάνα επιφυλάσσει μια έκπληξη σε όσους την επισκέπτονται περιμένοντας να αντικρίσουν μια τυπική πρωτεύουσα του πρώην ανατολικού μπλοκ. Χτισμένη ανάμεσα σε κατάφυτους λόφους στις όχθες του ποταμού Λιουμπλιάνιτσα, με λιθόστρωτους δρόμους, κτίρια μπαρόκ και αρτ νουβό αισθητικής και το επιβλητικό κάστρο της, με εμφανή στοιχεία αυστρο-ουγγρικής αρχιτεκτονικής, θυμίζει περισσότερο επαρχιακή κωμόπολη της κεντρικής Ευρώπης.

Σύμφωνα με έναν μύθο, η πόλη ιδρύθηκε από τον Ιάσονα και τους Αργοναύτες, όταν επέστρεφαν από την εκστρατεία τους. Η σύγχρονη σλοβενική πρωτεύουσα, με λιγότερους από 300.000 κατοίκους -εκ των οποίων σχεδόν οι 65.000 είναι φοιτητές-, κινείται σε χαλαρούς ρυθμούς, έχοντας διατηρήσει εν πολλοίς τον παραδοσιακό της χαρακτήρα.

Νεανικά ξενοδοχεία, μικροσκοπικά καφέ και μπαρ με εξαιρετικά χαμηλές για τα ελληνικά δεδομένα τιμές έχουν αναπτυχθεί στο παλιό -και ομορφότερο- κομμάτι της, ως αποτέλεσμα της ταχύτατης τουριστικής ανάπτυξης της χώρας. To απέραντο πάρκο Tivoli ενδείκνυται για περιπάτους, παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες, που επικρατούν το χειμώνα, και τις συχνές καλοκαιρινές βροχές.

Γενέτειρα λογοτεχνών, επιστημόνων και φιλοσόφων, μεταξύ των οποίων ο ο γνωστός στο ελληνικό κοινό Slavoj Zizek, και έδρα του σημαντικότερου πανεπιστημίου της Σλοβενίας, δίνει την εντύπωση μιας πόλης διανοουμένων, με πλήθος ανεξάρτητων «ψαγμένων» βιβλιοπωλείων, ευφυή πολιτικοποιημένα γκράφιτι στους τοίχους και ρήσεις μεγάλων στοχαστών, όπως ο Σωκράτης, να αναγράφονται στην άσφαλτο, δίπλα από τις διαβάσεις πεζών.

Κείμενο-φωτογραφίες: Χριστίνα Σανούδου