ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ

Γεννημένος με την έμφυτη ανάγκη να κοιτάζει ψηλά, ο άνθρωπος από καταβολής κόσμου έδειξε ενδιαφέρον για τον ουρανό, και δημιούργησε μύθους για να ερμηνεύσει την προέλευση και τη φύση των ουράνιων σωμάτων. Μία από τις παλαιότερες επιστήμες, η αστρονομία αναπτύχθηκε από πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, όπως οι Βαβυλώνιοι, οι Αιγύπτιοι, οι Μεσοποτάμιοι, οι Κινέζοι και οι Έλληνες.

Αν και δεν είχαν στη διάθεση τους τα σύγχρονα εργαλεία για την παρατήρηση του διαστήματος, οι αρχαίοι αστρονόμοι κατόρθωναν σε αρκετές περιπτώσεις να διεξάγουν εκπληκτικά ακριβή συμπεράσματα σχετικά με τις θέσεις και τις κινήσεις των πλανητών. Από τον 6ο π.Χ. αιώνα, ο Πυθαγόρας πίστευε στη σφαιρικότητα της γης, ενώ τρεις αιώνες αργότερα ο Αρίσταρχος ο Σάμιος διατύπωνε τη θεωρία του περί ηλιοκεντρικού συστήματος. Στον Κινέζο Καν Τε αποδίδεται ο πρώτος κατάλογος αστέρων στην ιστορία, καθώς και οι πρώτες λεπτομερείς παρατηρήσεις για τον πλανήτη Δία.

Αρχαία εργαλεία και κατάλοιπα κτισμάτων, που πιθανότατα χρησιμοποιούνταν για την παρατήρηση του διαστήματος, έχουν βρεθεί σχεδόν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, από την Κολομβία μέχρι το Τιμπουκτού.Ωστόσο, η αλματώδης εξέλιξη της αστρονομίας έγινε εφικτή μόνο χάρη στις πιο πρόσφατες τεχνολογικές ανακαλύψεις. Τον 20 αιώνα, ένα αρχέγονο όνειρο έγινε πραγματικότητα με την πρώτη διαστημική πτήση και την άφιξη του ανθρώπου στη Σελήνη.

Κείμενο: Χριστίνα Σανούδου
Φωτογραφίες: Πάνος Μπαμπαλούκας